“Έφυγε” από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς

 

 “Έφυγε” από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς, μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αγαπητές φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του τόσο με τα ποιήματα όσο και με τους στίχους του, που μελοποιήθηκαν από κορυφαίους Έλληνες συνθέτες.

“Η δύναμή μου είναι ότι με καταλαβαίνουν” είχε πει σε συνέντευξή του, ο Μιχάλης Γκανάς που θεωρούσε ότι η ποίηση είναι βγαλμένη από την καθημερινότητα και έγραφε όπως ανάσαινε, όπως ζούσε!

Ποιος είναι ο Μιχάλης Γκανάς

Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944. Από το 1962 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

 

Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία, συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 έως το 2005 εργάστηκε ως κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρία.

Έργα του, όπως το “Γυάλινα Γιάννενα” και το “Ο ύπνος του καπνιστή“, καθιέρωσαν τον Μιχάλη Γκανά ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές της Ελλάδας. Η γραφή του διακρινόταν για τη βαθιά ανθρωπιά, τη νοσταλγία και τη δύναμη των εικόνων του, που κατάφεραν να μιλήσουν απευθείας στην ψυχή των αναγνωστών.

Η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί έργα ζωγραφικής, εικόνων, γλυπτών και μερικά να πωλούνται ακριβά - Τέλος ο άνθρωπος από την Τέχνη;

 

 Καθώς η τεχνητή νοημοσύνη ξεφεύγει σε όλο και περισσότερους δημιουργικούς τομείς, εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς πρέπει να ορίσουμε την τέχνη

Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται για τη δημιουργία έργων ζωγραφικής, εικόνων, ακόμη και γλυπτών, με μερικά να πωλούνται για χιλιάδες δολάρια. Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τον ορισμό της τέχνης;

Στο σαλόνι ενός επιβλητικού σπιτιού στο αγροτικό Oxfordshire, παρακολουθώ έναν καλλιτέχνη ντυμένο με μπουντρούμια αργά και επίτηδες να βάζει στυλό στο χαρτί. Το χέρι της κινείται στον καμβά, τα σημάδια σταδιακά συνενώνονται σε ένα αφηρημένο πορτρέτο του εαυτού της.

Φαίνεται σαν μια στιγμή δημιουργικής έκφρασης. Αλλά αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη καλλιτέχνις – είναι η πρώτη ανθρωποειδής καλλιτέχνιδα ρομπότ στον κόσμο, η Ai-Da. Σχεδιαστικά, η ίδια η ύπαρξή της θέτει υπό αμφισβήτηση πώς ορίζουμε την τέχνη και ποιος, ή σε αυτήν την περίπτωση, τι μπορεί να τη δημιουργήσει.

Οι αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης και τα ρομπότ όπως ο Ai-Da θα σημαδέψουν το τέλος της ανθρώπινης δημιουργικότητας και τέχνης ή μπορούν να αξιοποιηθούν για να αυξήσουν τις δικές μας δημιουργικές δυνατότητες; 

 

Όταν ο Marcel Duchamp πρότεινε ένα πορσελάνινο ουρητήριο να θεωρείται τέχνη και το υπέβαλε για έκθεση στις αρχές του 20ου αιώνα στη Νέα Υόρκη, ανέτρεψε τον κόσμο της τέχνης στο κεφάλι του. Υποστήριξε ότι οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέχνη, εάν επιλεγεί από τον καλλιτέχνη και χαρακτηριστεί ως τέτοιο. Ήταν μια βαθιά επαναστατική σκέψη που αμφισβήτησε τις προηγούμενες αντιλήψεις για την τέχνη ως όμορφη, τεχνικά επιδέξια και συγκινητική.

AI v the Mind

Αυτό το άρθρο είναι μέρος του AI v the Mind , μια σειρά που στοχεύει να εξερευνήσει τα όρια της τεχνητής νοημοσύνης αιχμής και να μάθει λίγα πράγματα για το πώς λειτουργεί ο δικός μας εγκέφαλος στην πορεία. Κάθε άρθρο θα φέρει έναν ανθρώπινο ειδικό απέναντι σε ένα εργαλείο AI για να διερευνήσει μια διαφορετική πτυχή της γνωστικής ικανότητας. Μπορεί μια μηχανή να γράψει καλύτερο αστείο από έναν επαγγελματία κωμικό ή να ξεδιαλύνει ένα ηθικό αίνιγμα πιο κομψά από έναν φιλόσοφο; Ελπίζουμε να μάθουμε.]

 

Με τον ίδιο περίπου τρόπο, τα έργα τέχνης που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη διαταράσσουν τους αποδεκτούς κανόνες του κόσμου της τέχνης. Όπως υποστηρίζει η φιλόσοφος Alice Helliwell από το Northeastern University του Λονδίνου, εάν μπορούμε να θεωρήσουμε ριζοσπαστικά και αποκλίνοντα κομμάτια όπως το ουρητήριο του Duchamp και το κρεβάτι της Tracey Emin ως τέχνη, πώς μπορεί κάτι που δημιουργείται από έναν παραγωγικό αλγόριθμο να απορριφθεί; Άλλωστε, και τα δύο ήταν αμφιλεγόμενα εκείνη την εποχή και περιέχουν αντικείμενα που δεν έχουν δημιουργηθεί τεχνικά από το χέρι ενός «καλλιτέχνη».

«Ιστορικά, ο τρόπος με τον οποίο κατανοούμε τον ορισμό της τέχνης έχει αλλάξει», λέει ο Heliwell. «Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ένα ουρητήριο μπορεί να είναι τέχνη, αλλά η τέχνη που φτιάχνεται από έναν παραγωγικό αλγόριθμο δεν θα μπορούσε να είναι».

Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, κάθε ριζοσπαστικό καλλιτεχνικό κίνημα έχει συνδεθεί στενά με το πολιτιστικό κέφι της εποχής, μια αντανάκλαση των ανησυχιών και των ανησυχιών της κοινωνίας, όπως ο Turner και τα βιομηχανικά τοπία του και η εμμονή του Da Vinci με τις επιστήμες και τα μαθηματικά. Το AI δεν διαφέρει. Οι δημιουργοί του Ai-Da, ο γκαλερίστας Aidan Meller και η ερευνήτρια Lucy Seal αναφέρουν αυτό ως βασικό λόγο για την ύπαρξη ενός ανθρωποειδούς καλλιτέχνη όπως ο Ai-Da. Είναι η προσωποποίηση ενός από τους τρέχοντες φόβους της σύγχρονης κοινωνίας, της άνοδος των αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης που αρπάζουν δουλειά και της πιθανής κυριαρχίας των ρομπότ. 

 

 

Αλλά οι τεχνολογικές επαναστάσεις όπως η τεχνητή νοημοσύνη δεν χρειάζεται να σημαίνουν το «τέλος της τέχνης», όπως πολλοί φοβούνται. Αντίθετα, μπορούν να βοηθήσουν στην έναρξη μιας καλλιτεχνικής μεταμόρφωσης και να μας οδηγήσουν προς εντελώς διαφορετικούς τρόπους θέασης και δημιουργίας, κάτι που ο Marcus du Sautoy, μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας του The Creativity Code: Art and Innovation in the Age of AI , θα υποστήριζε.

Οι άνθρωποι είναι εξίσου επιρρεπείς στο να συμπεριφέρονται σαν μηχανές, να επαναλαμβάνουν παλιές συμπεριφορές και να κολλάνε σε κανόνες, όπως ένας ζωγράφος ή ένας μουσικός κλειδωμένος σε ένα συγκεκριμένο στυλ. «Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να μας βοηθήσει να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν μηχανές…και να μας κάνει να γίνουμε ξανά δημιουργικοί ως άνθρωποι», λέει ο du Sautoy. Το βλέπει ως έναν ισχυρό συνεργάτη στην επιδίωξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας. 

 

 

Υπάρχει ιστορικό προβάδισμα για τη νέα τεχνολογία που μας απελευθερώνει από τα δημιουργικά μας δεσμά. Πάρτε για παράδειγμα την εφεύρεση της φωτογραφίας το 1800. Μερικοί καλλιτέχνες έβλεπαν την κάμερα ως το αντίθετο ενός καλλιτέχνη και τις φωτογραφίες ως τον θανάσιμο εχθρό του καλλιτεχνικού κατεστημένου.

Αλλά αντί να αντικαταστήσει τη ζωγραφική, η φωτογραφία έγινε καταλύτης στην ανάπτυξη του πειραματικού κινήματος μοντέρνας τέχνης του 20ου αιώνα, καθώς οι καλλιτέχνες απομακρύνθηκαν από τον ρεαλισμό προς την αφαίρεση, μια στροφή που άνοιξε το δρόμο για τη σύγχρονη τέχνη του σήμερα.

Ηθοποιοί του χόλυγουντ στη Δράμα για το γύρισμα της ταινίας «Sacrifice» του Ρομέν Γαβράς

 

 

 

 Στη Δράμα γίνονται τα γυρίσματα της ταινίας «Sacrifice» του Ρομέν Γαβράς και του Γουίλ Άρμπερυ. Ένας εκ των πρωταγωνιστών, ο Κρις Έβανς, αποφάσισε να βγει για ποτό σε μπαρ της περιοχής.

Ο Κρις Έβανς εμφανίστηκε με μούσια, γυαλιά μυωπίας και καπέλο να ποζάρει με μέλη του συνεργείου και άτομα που εργάζονται στο κατάστημα που επισκέφτηκε.

 

 Τα γυρίσματα γίνονται στα εντυπωσιακά λατομεία εξόρυξης μαρμάρου στην περιοχή του Βώλακα, στον δήμο Κάτω Νευροκοπίου της ορεινής Δράμας.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν δημοφιλείς ηθοποιοί όπως ο Βενσάν Κασέλ (Vincent Cassel), η Άνια Τέιλορ-Τζόι (Anya Taylor-Joy), η Σάλμα Χάγιεκ (Salma Hayek) και ο Σαμ Ρίτσαρντσον (Sam Richardson).

Αν και μέχρι σήμερα έχουν δει το φως ελάχιστες πληροφορίες για την υπόθεση, ωστόσο πρόκειται για μια ταινία δράσης με κεντρικό θέμα την κλιματική αλλαγή και την προστασία του περιβάλλοντος.

Η ταινία γυρίζεται για λογαριασμό της γνωστής συνδρομητικής πλατφόρμας Netflix, ενώ το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφουν ο Ρομέν Γαβράς (γιος του Κώστα Γαβρά) και ο Γουίλ Άρμπερυ, συγγραφέας και παραγωγός στο Succession.

 

Ο Chris Evans έπινε χτες ποτάρες σε random μαγαζί στη Δράμα
Κ με αυτό το WTF γεγονός της ημέρας, καλημέρα 😎 pic.twitter.com/9JOsARbXWu

— Half (@half_sketo) October 27, 2024

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Guernica cafe-bar (@guernica_cafe_bar)

The Sun: Γιατί η Νικόλ Κίντμαν σταμάτησε τα γυρίσματα του ερωτικού δράματος Babygirl

H Nicole Kidman παραδέχτηκε ότι τα γυρίσματα του ερωτικού δράματος Babygirl ήταν τόσο ερωτικά που αναγκάστηκε να ζητήσει ένα απαραίτητο διάλειμμα.




Η Nicole Kidman πρωταγωνιστεί -μαζί με τον Harris Dickinson και τον Antonio Banderas- στο ερωτικό θρίλερ Babygirl (του A24 που σπάνια απογοητεύει), που θα βγει στις αίθουσες στις αρχές του επόμενου έτους. Εκείνη είναι η Romy, μια εργασιομανής CEO σε έναν γάμο που βάλτωσε και αποφασίζει να ξεκινήσει μια παθιασμένη (μάλλον τοξική) σχέση με τον Samuel, έναν νεότερο ασκούμενο στην εταιρεία της. Τα πράγματα πάνε από το kinky στο βαθύ kinky σε αυτή την ταινία. «Υπήρχαν στιγμές που κάναμε γυρίσματα και έλεγα, δεν θέλω να ζήσω άλλο οργασμό» είπε σύμφωνα με την The Sun.

Συναυλία στο σκοτάδι με την Ματούλα Ζαμάνη στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Τα "Σπουδαία Events" συνεχίζουν δυναμικά τις αγαπημένες "Συναυλίες στο σκοτάδι" αυτή την φορά με την μελωδική και πλούσια φωνή της Ματούλας Ζαμάνη στο μικρόφωνο. Η ανατρεπτική ερμηνεύτρια θα βρίσκεται την Τρίτη 22 και 29 Οκτωβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για δύο συναυλίες δίχως ίχνος φωτός, για την υποστήριξη της Στέγης Θηλέων Παλαιού Φαλήρου "Ο Άγιος Αλέξανδρος"

Ταράζει τη Γερμανία η όπερα "Sancta" με γυμνές καλόγριες στη σκηνή, σταυρωμένα γυμνά σώματα, live sex και πολλές αντιθρησκευτικές προκλήσεις

 

Σύμφωνα με πληροφορίες 18 θεατές στην κρατική όπερα της Στουτγάρδης αρρώστησαν αφού είδαν την παράσταση "Sancta" της Φλορεντίνα Χόλζινγκερ, η οποία περιλαμβάνει ζωντανό piercing και σεξ χωρίς προσομοίωση

Το 1921, ο Γερμανός συνθέτης Πάουλ Χίντεμιτ επεδίωξε να κάνει το ντεμπούτο του στη διάσημη Όπερα της Στουτγάρδης με τη μονόπρακτη όπερά του Sancta Susanna, η οποία εξερευνά την κατάπτωση ενός μοναστηριού στη σεξουαλική φρενίτιδα.

Όμως η κατακραυγή για το δήθεν βλάσφημο κείμενο, το οποίο ένας κριτικός της εποχής χαρακτήρισε "βεβήλωση των πολιτιστικών μας θεσμών", ανάγκασε την πρεμιέρα να αναβληθεί για το επόμενο έτος στην Όπερα της Φρανκφούρτης.

Τώρα, πάνω από έναν αιώνα αργότερα, η Κρατική Όπερα της Στουτγάρδης έχει ζωντανέψει μια ριζοσπαστική-φεμινιστική επανερμηνεία του έργου του Χίντεμιτ με το Sancta, σε σκηνοθεσία της πρωτοποριακής χορογράφου Φλορεντίνα Χόλζινγκερ.

Και μέχρι στιγμής, έχει αποδειχθεί ότι κάθε άλλο παρά μια τυπική βραδιά στην όπερα είναι...

 

Έχουν δοθεί μόνο δύο παραστάσεις από την πρεμιέρα της στη Στουτγάρδη στις 5 Οκτωβρίου, αλλά 18 θεατρόφιλοι φέρονται να χρειάστηκαν ιατρική περίθαλψη λόγω σοβαρής ναυτίας μετά την παράσταση.

"Το Σάββατο είχαμε οκτώ και την Κυριακή 10 άτομα που χρειάστηκε να περιθάλψει η υπηρεσία επισκεπτών μας", δήλωσε ο εκπρόσωπος της όπερας, Σεμπάστιαν Έμπλινγκ, στην εφημερίδα Stuttgarter Zeitung. Ο Έμπλινγκ πρόσθεσε ότι τρεις από αυτούς που χρειάστηκαν βοήθεια αισθάνονταν τόσο άσχημα που χρειάστηκε να κληθεί γιατρός.

Τι ακριβώς είναι τόσο ανατρεπτικό σε αυτή την όπερα;

Εν ολίγοις, η όπερα είναι σχεδόν τρεις ώρες αδιάλειπτης τρέλας.

 

Στη σκηνή, γυμνές καλόγριες κάνουν πατίνια σε ένα κινητό half-pipe, ενώ στο βάθος δεσπόζει ένας ογκόλιθος από σταυρωμένα γυμνά σώματα που στάζουν αίμα. Επιπρόσθετα σε αυτό το χάος, υπάρχουν ζωντανά piercing, πράξεις κατάποσης σταυρού, σκηνές σεξ χωρίς προσομοίωση και μια δόση ξυλοδαρμού.

Σε μια ιδιαίτερα αξέχαστη στιγμή, μια ηθοποιός με νανισμό ντυμένη ως Πάπας περιστρέφεται από ένα ρομποτικό χέρι, ενώ σε μια άλλη μια ηθοποιός τραγουδάει κομμάτια του Eminem ντυμένη ως Ιησούς. Πηγή:euronews.com

Για να πάρετε μια γεύση από το χάος, δείτε αυτό το τρέιλερ.

Η ταινία "Μαρία" (Κάλλας) με την Αντζελίνα Τζολί στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία του σπουδαίου χιλιανού σκηνοθέτη Πάμπλο Λαραΐν, με τίτλο Maria και πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί, θα σηματοδοτήσει την έναρξη του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, στο Ολύμπιον.

Στην ταινία Maria του Πάμπλο Λαραΐν, η βραβευμένη με Όσκαρ Αντζελίνα Τζολί είναι η Μαρία Κάλλας, η πιο εμβληματική ερμηνεύτρια του 20ού αιώνα. Η ταινία ακολουθεί την Ελληνίδα ντίβα την περίοδο που αποσύρεται στο Παρισι μετά από μια λαμπερή και ταραχώδη ζωή. To Maria επαναπροσεγγίζει τη θρυλική σοπράνο στις τελευταίες ημέρες της, καθώς αναπολεί την ταυτότητα και τη ζωή της, αποκαλύπτοντας παράλληλα άγνωστες πτυχές της προσωπικότητάς της.

O –υποψήφιος για Όσκαρ και βραβευμένος σε Κάννες, Βενετία και Βερολίνο– δημιουργός μάς βυθίζει στα ενδότερα μιας μυθικής φιγούρας που καλείται να διαχειριστεί το βάρος μιας ανυπολόγιστης φήμης και κληρονομιάς. H Αντζελίνα Τζολί, σε μία ερμηνεία που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και ενθουσιώδες χειροκρότημα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ενσαρκώνει τη γυναίκα πίσω από τον μύθο, μια τραγική ηρωίδα που έρχεται αντιμέτωπη με το φάντασμα ενός αλλοτινού και αξεπέραστου μεγαλείου, τον φόβο της θνητότητας, τις ανοιχτές πληγές μιας ζωής γεμάτης ανεπανάληπτους θριάμβους και ανεπούλωτα τραύματα.

Έχοντας στο επίκεντρο τις τελευταίες μέρες της Μαρίας Κάλλας, η ταινία έναρξης του φετινού Φεστιβάλ ολοκληρώνει την άτυπη τριλογία του Πάμπλο Λαραΐν για ισάριθμες εκθαμβωτικές γυναικείες προσωπικότητες που άφησαν το δικό τους στίγμα στην ιστορία και στον πολιτισμό του 20ού αιώνα, παίρνοντας τη σκυτάλη από το Jackie (για την Τζάκι Κένεντι) και το Spencer (για την πριγκίπισσα Νταϊάνα).

Διανθισμένο με τις μαγευτικές όπερες που ερμήνευσε μοναδικά η Μαρία Κάλλας, άλλα και διάσπαρτο με αναδρομές στα πιο κομβικά επεισόδια της ταραχώδους ζωής της, από τα βασανιστικά χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τη θυελλώδη σχέση με τον Αριστοτέλη Ωνάση, το Maria ρίχνει φως στα ανθρώπινα σκοτάδια που φωλιάζουν πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα της καθολικής αναγνώρισης.

Στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα βρεθεί ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Τζόσουα Οπενχάιμερ για να παρουσιάσει την ταινία του, με τίτλο The End, στην οποία πρωταγωνιστούν η Τίλντα Σουίντον και ο Μάικλ Σάνον. Η ταινία θα προβληθεί στην τελετή λήξης της 65ης διοργάνωσης την Κυριακή 10 Νοεμβρίου, στο Ολύμπιον.




Το The End είναι ένα μετα-αποκαλυπτικό μιούζικαλ για το τέλος του κόσμου, που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τη χρυσή εποχή του είδους. Μια ευρηματική και αντισυμβατική ταινία από τον Τζόσουα Οπενχάιμερ, που σκιαγραφεί μια προκλητική παραλλαγή ορισμένων από τις θεματικές που τον έχουν απασχολήσει στα αριστουργηματικά ντοκιμαντέρ The Act of Killing (2012) και The Look of Silence (2014).

Είκοσι πέντε χρόνια μετά από μια περιβαλλοντική καταστροφή που μετέτρεψε τη Γη σε μη κατοικήσιμο πλανήτη, η Μητέρα, ο Πατέρας και ο Γιος μένουν εγκλωβισμένοι σε ένα πολυτελές καταφύγιο, όπου προσπαθούν να διατηρήσουν την ελπίδα και μια έννοια κανονικότητας, συνεχίζοντας τις τελετουργίες της καθημερινότητας, έως τη στιγμή που η άφιξη μιας άγνωστης, του Κοριτσιού, ανατρέπει αυτή τη ρουτίνα. Για τον Γιο, έναν αφελή 20χρονο που δεν έχει δει ποτέ τον έξω κόσμο, η νέα άφιξη είναι συναρπαστική. Ξαφνικά, οι εύθραυστοι δεσμοί τυφλής αισιοδοξίας που ενώνουν αυτή την ομάδα προνομιούχων αρχίζουν να ξεφτίζουν. Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται, αυτή η φαινομενικά ειδυλλιακή συνύπαρξη αρχίζει να καταρρέει, ενώ απωθημένες ενοχές και καταπιεσμένη δυσαρέσκεια απειλούν την ισορροπία της οικογένειας. Την ίδια στιγμή, έρχονται αντιμέτωποι με πικρές αλήθειες που τους δείχνουν έναν διαφορετικό δρόμο προς τα εμπρός, έναν δρόμο που βασίζεται στην αποδοχή, στην αγάπη και στην ικανότητα για αλλαγή.








Η αδυναμία του ανθρώπου να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του και να αποδεχτεί το βάρος των συνεπειών. Η εθελοτυφλία των διά βίου προνομιούχων απέναντι στο φάσμα μιας οφθαλμοφανούς καταστροφής. Οι μύθοι και οι ψευδαισθήσεις μιας κοινωνίας, αλλά και μιας ολόκληρης κοσμοθεωρίας, που έχει μετατρέψει την απληστία σε τρόπο ζωής και ύπαρξης. Όλα τα παραπάνω ξεδιπλώνονται σε ένα σαρκαστικό μείγμα μαύρης κωμωδίας, ιδιότυπης επιστημονικής φαντασίας και ψυχολογικού θρίλερ με πολιτικές προεκτάσεις και οικολογικούς απόηχους.

Μια ταινία που θίγει επείγοντα ζητήματα με πρωταγωνιστές τους υποψήφιους για Όσκαρ® Τίλντα Σουίντον και Μάικλ Σάνον, καθώς και τον Τζορτζ ΜακΚέι και τη Μόουζες Ίνγκραμ. Το σενάριο υπογράφουν οι Τζόσουα Οπενχάιμερ και Ράσμους Χάιστερμπεργκ, ενώ τα τραγούδια έγραψαν οι Τζόσουα Σμιντ (μουσική) και Τζόσουα Οπενχάιμερ (στίχοι).

Η ταινία θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες από την εταιρεία διανομής Weird Wave στις 12 Δεκεμβρίου 2024.