Ads Section

ΕΛΛΑΔΑ

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αρτ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αρτ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Γιορτινό Πάρκο Σταύρος Νιάρχος – Δωρεάν Φεστιβάλ Φωτιστικών Εγκαταστάσεων

 


Ιδού μερικές ευκαιρίες να ψυχαγωγηθείς σήμερα με δωρεάν είσοδο.

Γιορτινό Πάρκο Σταύρος Νιάρχος – Δωρεάν Φεστιβάλ Φωτιστικών Εγκαταστάσεων

Φέτος τις γιορτές το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) μεταμορφώνεται σε ένα φωτεινό τόπο γιορτής που προσφέρει στιγμές χριστουγεννιάτικης μαγείας! Οι βόλτες στον καθιερωμένο, πλέον, χριστουγεννιάτικο προορισμό της πρωτεύουσας, περιλαμβάνουν το εντυπωσιακό Φεστιβάλ Φωτιστικών Εγκαταστάσεων, που με τη λάμψη του αποτελεί το ιδανικό σκηνικό για γιορτινές φωτογραφίες, την αγορά Christmas Makers’ Market με προτάσεις δώρων, αλλά και την προβολή κλασικών και αγαπημένων χριστουγεννιάτικων ταινιών. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα καταπράσινο Πάρκο που αποτελεί τον μεγαλύτερο δημόσιο μεσογειακό κήπο στον κόσμο και καταλαμβάνει μια έκταση 210 στρεμμάτων.

 

“Ανεστραμμένο Πλαίσιο: Τοπία Πέρα από τη Μορφή” – Δωρεάν στο Κέντρο Τέχνης Ιλεάνα Τούντα

Στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα εγκαινιάζεται η πέμπτη ατομική έκθεση του Δημήτρη Φουτρή, με τίτλο “Ανεστραμμένο Πλαίσιο: Τοπία Πέρα από τη Μορφή”.

Η έκθεση εστιάζει στην αλληλεπίδραση μεταξύ αρχιτεκτονικής και φύσης, αξιοποιώντας εικαστικά στοιχεία και δομικές αρχές από τη βυζαντινή εικονογραφία και την παραδοσιακή Iαπωνική τέχνη για να εξετάσει την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στην ανθρώπινη παρέμβαση και τον φυσικό κόσμο.

 Τα έργα του Φουτρή αντλούν έμπνευση από τα στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος όπως τα βουνά, τα σύννεφα και γενικότερα τα τοπία, τα οποία κατέχουν ιδιαίτερη θέση τόσο στη βυζαντινή όσο και στην Iαπωνική τέχνη. Στις συνθέσεις του δεσπόζουν εμβληματικά αρχιτεκτονικά στοιχεία – τοίχοι, πλαίσια και διαστρωματώσεις χώρων – επιτρέποντας στους θεατές να βιώσουν τη φύση τόσο ως παρουσία όσο και ως αφαίρεση. Μέσα από αυτά τα μοτίβα, ο καλλιτέχνης διαμορφώνει έναν διάλογο που θίγει τη συνεχή ένταση και αρμονία μεταξύ των δομημένων μορφών του ανθρώπινου/κατασκευασμένου περιβάλλοντος και του οργανικού κόσμου. Εγκαίνια: Τετάρτη 04 Δεκεμβρίου, από τις 18:00 έως τις 21:00.

 

Μαριαλίζα Κάμπη – Δωρεάν έκθεση “Data Landscapes and the Body Silos”

Η γκαλερί DEPO DARM φιλοξενεί την νέα ατομική έκθεση της Μαριαλίζας Κάμπη, με τίτλο “Data Landscapes and the Body Silos”.

Η ταυτότητα της έκθεσης βασίζεται στην διερεύνηση του ψηφιακού τοπίου, και στο βίωμα του ανθρώπου μέσα σε αυτό, φασματικά και φαντασιακά. Η καλλιτέχνης επιχειρεί την αισθητοποίηση μη απτών – μη οπτικών στοιχείων, όπως η πληροφορία, συνδυάζοντας τη γλυπτική ψηφιακή αποτύπωση με την ψηφιακή ζωγραφική, που αποδίδεται σε τρισδιάστατες ελλειπτικές μορφές σε ύφασμα και σε χαρτί. Χάρτες βιωμάτων που ανήκουν στον νου, ενίοτε και στην πνευματικότητα του καθενός.

Οι δημιουργίες μιας σειράς μοναδικών ψηφιακών τυπωμάτων και ενός μοναδικού τρισδιάστατου γλυπτού πραγματεύονται, θα έλεγε κανείς, την πρόσληψη του κόσμου μέσω του κόσμου των ιδεών. Τα μεγάλα έργα καλούν τον θεατή να μπει μέσα στο μικροκλίμα τους, ενώ τα μικρά προσομοιάζουν την οθόνη.

Η θεματική χωρίζεται σε δυο ενότητες, αυτή των τοπίων και αυτή των σωμάτων. Οι δύο αυτές ενότητες δημιουργούν παράλληλους ανοιχτούς διαλόγους μεταξύ της τοπολογίας του ψηφιακού χώρου -δηλαδή του ό,τι γίνεται, ανήκει και συμβαίνει στην οθόνη- και μιας χαρτογράφησης του ανθρώπινου σώματος και σκέψης σε μια ελεύθερη εικαστική ψηφιακή μετάφραση.

Τα έργα γίνονται μέσο σχολιασμού της ανθρώπινης ικανότητας για διατήρηση της κριτικής σκέψης σε μια εποχή που άτομα και ομάδες tribes επιβαρύνονται ή βάλλονται με εξουθενωτική πληροφορία, με αποτέλεσμα την απώλεια της ταυτότητας τους.

Σώματα και ανθρωπόμορφα (humanoids) εκτίθενται ανάμεσα σε δυστοπικά τοπία αναφερόμενα στην κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, που εναλλάσσονται με συνθέσεις με αναφορά στην επόμενη μέρα και την αναγέννηση, και στον οργασμό της δημιουργίας και της γέννησης.

Στα πλαίσια της χρήσης ψηφιακής τεχνολογίας η Μαριαλίζα καινοτομεί χρησιμοποιώντας την Τεχνητή Νοημοσύνη (Α.Ι.) για την επιμέλεια της έκθεσης.

Ονειρώδη ή δυστοπικά, απόκοσμα ή ονειρικά, τα τοπία της Μαριαλίζας Κάμπη θέτουν ερωτήματα για την έννοια του χώρου, την ψευδαίσθηση του ψηφιακού και της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στα διάφορα περιβάλλοντα, καθώς και την επιδραστικότητα που έχει η πρόσληψη και η κατανάλωση εικόνων μέσα από μια οθόνη στον άνθρωπο.

 

Έκθεση γλυπτών – Δωρεάν στη Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ

To Διοικητικό Συμβούλιο του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ παρουσιάζει την έκθεση γλυπτών του εικαστικού Νίκου-Γιώργου Παπουτσίδη “Scripta manent – Τα γραπτά μένουν” έως και τις 7 Φεβρουαρίου 2025, με δωρεάν είσοδο, στη Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ. Ο καλλιτέχνης σημειώνει: «Η γλυπτική είναι ποίηση σε τρεις διαστάσεις. Η συνάντηση ωστόσο Γλυπτικής και Γραφής, που παρουσιάζεται σε αυτή την έκθεση, δίνει τη δυνατότητα στον θεατή να παρατηρεί, να ανακαλύπτει και να διαβάζει τη γλυπτική σύνθεση».

Η ιστορικός τέχνης Λουΐζα Καραπιδάκη σημειώνει σχετικά με αυτή την ενότητα των έργων του καλλιτέχνη: «Το σοφό λατινικό απόφθεγμα ενέπνευσε τον εικαστικό Νίκο-Γιώργο Παπουτσίδη, ο οποίος το ενέταξε ως κωδικοποιημένο σύμβολο σε γλυπτά του. Είναι μία από τις θεματικές που φιλοτέχνησε με μέταλλα, μπρούτζο, ατσάλι ή σίδηρο, όπου ενσωμάτωσε αναγλυφικά τον γραπτό λόγο. Ο καλλιτέχνης επινόησε μια τεχνική, το «σιδηρογράφημα», που αποδίδει στα έργα του μια ιδιαίτερη οπτική αίσθηση και το επιθυμητό αισθητικό αποτέλεσμα. Τοποθετεί χειρόγραφα μεταλλικά επιπεδοανάγλυφα ανυψωμένα γράμματα πάνω σε μεταλλικές επιφάνειες, που προσθέτουν στην τέχνη του ποικίλους νοηματικούς προσδιορισμούς. Λέξεις, όπως «Χαίρε», «Σαφήνεια», «Νους», κοσμούν τις γλυφές επιφάνειές του… ».

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα- Παρασκευή: 9:00-16:00 / Σάββατο-Κυριακή κλειστά. Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ ‘Δημήτρης Ι. Πουρνάρας’ 2ος όροφος, Ακαδημίας 20.

Έσκαβαν στο Ηρώδειο να περάσουν σωλήνες φυσικού αερίου και βρήκαν μαρμάρινο άγαλμα του Ερμή

 


Άγαλμα από λευκό μάρμαρο, το οποίο αποδίδει γυμνή ανδρική μορφή στον τύπο του Ερμή Ludovisi, εντοπίστηκε σε μικρή απόσταση από το Ηρώδειο.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το υπουργείο Πολιτισμού, στο πλαίσιο επίβλεψης έργου τοποθέτησης δικτύου φυσικού αερίου, στη συμβολή των οδών Ερεχθείου και Ν. Καλλισπέρη, εντοπίστηκε εντός σκάμματος πλάτους ενός μόλις μέτρου, άγαλμα από λευκό μάρμαρο, το οποίο αποδίδει γυμνή ανδρική μορφή στον τύπο του Ερμή Ludovisi.

Το έργο ήταν τοποθετημένο εντός κατασκευής κτισμένης από ορθογώνιες πλίνθους και βρέθηκε σε αρκετά καλή κατάσταση.

 


Στην περιοχή αυτή, στα νότια της Ακρόπολης, κατά τους αυτοκρατορικούς χρόνους (1ος-5ος αιώνας μ.Χ.) είχαν οικοδομηθεί μερικές από τις πλέον περίλαμπες αστικές επαύλεις της Αθήνας. Αυτά τα οικοδομήματα, τεκμήρια μίας πόλης που αποτελούσε αντικείμενο θαυμασμού και προσέλκυσης ευκατάστατων καλλιεργημένων αστών, ήταν πλούσια διακοσμημένα με δάπεδα που έφεραν ψηφιδωτή διακόσμηση και γλυπτά, έργα των περίφημων νεοαττικών εργαστηρίων.

Το προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, αφού ολοκλήρωσε την τεκμηρίωση του ευρήματος, μεριμνά για την ασφαλή μεταφορά του στα εργαστήρια συντήρησης, προκειμένου το έργο να λάβει την απαραίτητη φροντίδα.

Πέθανε στα 87 του ο συγγραφέας, μεταφραστής και κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος

 


Πέθανε χθες, σε ηλικία 87 ετών, ο κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και συγγραφέας Κώστας Γεωργουσόπουλος, γνωστός και με το ψευδώνυμο Κ.Χ. Μύρης.

Την τραγική είδηση του θανάτου έκανε γνωστή με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο αδερφός του, Βασίλης.

 Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας, και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους του τους Δημήτρη Ροντήρη και Γιάννη Σιδέρη.

 

Εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση ενώ το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί 25 χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια. Από το 2003 ήταν πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου.

Το βραβευμένο έργο του

Το 2008 τού απενεμήθη το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του και το 2006 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, με πρωτοβουλία του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορά του.

 

Το 1986, για το έργο του «Τα μετά το θέατρο», απέσπασε το 1ο Κρατικό Βραβείο δοκιμίου, ενώ για το έργο «Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ» το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.

Για το σύνολο του έργου του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών (2000).

 

Ο “στίβος” της θεατρικής κριτικής

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος ξεκίνησε το 1971 την θεατρική κριτική από τις στήλες της εφημερίδας «Το Βήμα» και έπειτα συνέχισε στην εφημερίδα «Τα Νέα».

Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: Κλειδιά και κώδικες θεάτρου, Ι, Αρχαίο δράμα, 1982, ΙΙ, Ελληνικό Θέατρο, 1984, Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου, 1984, Τα μετά το θέατρο, 1985, Προσωπολατρία, 1992, Θίασος Ποικιλιών, 1993, Νήμα της στάθμης, 1996, Παγκόσμιο θέατρο, 1, Από τον Μένανδρο στον Ίψεν, 1998, Παγκόσμιο θέατρο, 2, Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ, 1999, Παγκόσμιο θέατρο, 3, Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ, 2000.

Κ.Χ. Μύρης

Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «Αμήχανον Τέχνημα», 1971, 1980 (μαζί με την «Παράβαση»), τα διηγήματα «Η Καμπάνα – Οδάξ», 1985, και τη συλλογή τραγουδιών τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες (Χρονικό, Η μεγάλη αγρυπνία, Ιθαγένεια, Ανεξάρτητα τραγούδια, 1980). Επίσης, με το ίδιο ψευδώνυμο υπογράφει το μεταφραστικό έργο του, που έχει ως άξονα το αρχαίο δράμα.

Από το 1990 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. στο Εθνικό Θέατρο και επί μία εικοσαετία πρόεδρος της Επιτροπής Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού.

Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα:

  • Αισχύλος: Ικέτιδες, Ορέστεια, Προμηθέας Δεσμώτης, Επτά επί Θήβας
  • Σοφοκλής: Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Τραχίνιες, Οιδίπους Τύραννος, Οιδίπους επί Κολωνώ, Αίας
  • Ευριπίδης: Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Βάκχες, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Εκάβη (τραγωδία), Κύκλωψ (Σατυρικό Δράμα), Ελένη (τραγωδία), Ανδρομάχη, Τρωάδες (τραγωδία)
  • Αριστοφάνης: Λυσιστράτη, Πλούτος, Θεσμοφοριάζουσες, Εκκλησιάζουσες, Νεφέλες, Ιππής
  • Μολιέρος: Ταρτούφος

Γιώργος Νταλάρας - Βασίλης Παπακωνσταντίνου "αν σωθούν τα τραγούδια" στο VOX - Kείμενα αφήγηση Οδυσσέας Ιωάννου

 


Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την σύμπραξή τους στο ΑΤΤΙΚΟΝ, ο Γιώργος Νταλάρας και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου από την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου και κάθε Πέμπτη και Παρασκευή μοιράζονται μαζί μας στο VOX την Ιστορία των γεγονότων και των αισθημάτων της νεότερης Ελλάδας, μέσα από σπουδαία τραγούδια που είναι το κοινό μας σπίτι.


Μαζί τους επί σκηνής και στα κείμενα ο Οδυσσέας Ιωάννου, θα αφηγηθεί κομμάτια από προσωπικές και συλλογικές ιστορίες που συνθέτουν την ακριβή κληρονομιά του ελληνικού τραγουδιού. 

Η σκηνοθεσία είναι του Άγγελου Τριανταφύλλου.

Έφυγε από τη ζωή στα 86 του ο πιο γλυκός «τεντιμπόης» του ελληνικού σινεμά

Ο André Rieu, γνωστός ως ο "Βασιλιάς του Βαλς" επιστρέφει στην Αθήνα 14 Μαρτίου 2025 στο ΟΑΚΑ


Ο André Rieu, γνωστός ως ο "Βασιλιάς του Βαλς", μετά από δύο sold out εμφανίσεις το 2024, επιστρέφει στην Αθήνα στις 14 Μαρτίου 2025 στο ΟΑΚΑ (Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ) με τη νέα του φαντασμαγορική παράσταση, υποσχόμενος μια αξέχαστη μουσική εμπειρία. Ο Rieu, ο οποίος έχει συναρπάσει το κοινό σε όλο τον κόσμο, είναι γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει όμορφες μελωδίες με μια ζωντανή ατμόσφαιρα, διασφαλίζοντας ότι κάθε παράσταση είναι μια γιορτή ζωής και μουσικής. Θα τον συνοδεύει η αγαπημένη του 60μελής Ορχήστρα Johann Strauss και πολλοί διεθνείς σολίστ. 


Με πάνω από 40 εκατομμύρια πωλήσεις άλμπουμ, περισσότερα από 500 πλατινένια βραβεία, σχεδόν 10 εκατομμύρια ακόλουθους στο Facebook, δισεκατομμύρια προβολές στο YouTube και περισσότερους από μισό εκατομμύριο θεατές παγκοσμίως, ο χαρισματικός Ολλανδός βιολιστής είναι αναμφίβολα μια συγκλονιστική μουσική εμπειρία παγκοσμίου φήμης.

Το κοινό αυτή τη φορά θα απολαύσει μια βραδιά με ένα μείγμα από διαχρονικά κλασικά από όπερα, μιούζικαλ και οπερέτες, καθώς και όμορφες παρτιτούρες ταινιών, δημοφιλείς μελωδίες και φυσικά ρομαντικά βαλς, όλα ερμηνευμένα με τη μοναδική αίσθηση του Rieu. Η συναυλία πλαισιώνεται από το εξαιρετικό ταλέντο της ορχήστρας Johann Strauss του Rieu, γνωστής για τις ζωντανές ερμηνείες της που μεταφέρουν το κοινό σε έναν κόσμο μουσικής και χορού όλη τη νύχτα. Γνωστοί για το χιούμορ, τα πολυτελή κοστούμια, τα εκπληκτικά σκηνικά και τα μαγευτικά φώτα, αυτές οι μουσικές παραστάσεις απευθύνονται σε κοινό όλων των ηλικιών. Κάθε συναυλία του, είναι ένα μοναδικό θέαμα που δείχνει τη μαγεία και τον αντίκτυπο της τέχνης του, που πρέπει να βιώσει κανείς για να εκτιμήσει πραγματικά. Το 2024, όλες οι συναυλίες ήταν sold out.

Η συναυλία του στην Αθήνα είναι μέρος της μέχρι τώρα κατάμεστης περιοδείας του Rieu για το 2025, ο οποίος θα ταξιδέψει στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου/Ιρλανδίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας καθώς και προορισμών όπως το Μπαχρέιν και η Μάλτα.

Σοβαρή η κατάσταση της Μαρινέλλας δύο μήνες μετά το εγκεφαλικό



Δύο μήνες έχουν περάσει από τότε που η Μαρινέλλα κατέρρευσε επί σκηνής στο Ηρώδειο, λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου, και η δημοφιλής ερμηνεύτρια συνεχίζει να νοσηλεύεται στο θεραπευτήριο «Υγεία».

Η ανάρρωσή της, ωστόσο, σύμφωνα με τους γιατρούς είναι εξαιρετικά αργή.

Όπως εξηγούν οι γιατροί, σε αυτήν την ηλικία ένα τόσο βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, δεν μπορεί να έχει σταθερή πορεία αποκατάστασης, ενώ από χθες το πρωί δεν επικοινωνεί ικανοποιητικά με το περιβάλλον της, παρουσιάζοντας μια πιο βαριά κλινική εικόνα.

Ωστόσο, εξακολουθεί να παραμένει σε απλό θάλαμο νοσηλείας, καθώς δεν χρειάζεται μηχανική υποστήριξη και να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.

Ιουλία Καραπατάκη - Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για δύο "Συναυλίες στο σκοτάδι"!

 



Η Ιουλία Καραπατάκη δέχτηκε την πρόταση των "Σπουδαίων Events" και θα βρίσκεται την Δευτέρα 25 και Τρίτη 26 Νοεμβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για δύο "Συναυλίες στο σκοτάδι"!


Η χαμογελαστή και γεμάτη ενέργεια Ιουλία έρχεται να μας παρασύρει σε μια ιδιαίτερη μουσική διαδρομή, όπου οι σύγχρονοι ήχοι και οι παραδοσιακές επιρροές συναντιούνται στο απόλυτο σκοτάδι.

Τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική και επικοινωνιακή ενίσχυση του Dogs’ Voice – Κάθε Σκύλος ένα Σπίτι.

Συντελεστές:
Φωνή: Ιουλία Καραπατάκη
Κιθάρα, Φωνητικά: Άγης Παπαπαναγιώτου
Βιολί, Φωνητικά: Βεράνης Καλογιάννης
Ηχοληψία: Μανώλης Κουταλίδης

Ο Πάνος Βλάχος τραγούδησε στο πρώτο "Αλ Tσαντίρι news" της σεζόν

Πέθανε σε ηλικία 74 ετών ο σκηνοθέτης μεγάλων τηλεοπτικών επιτυχιών Μανούσος Μανουσάκης

 


  Σε ηλικία 74 ετών έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, ένας από τους πιο εμβληματικούς δημιουργούς της ελληνικής τηλεόρασης και κινηματογράφου.

Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ενώ η είδηση του θανάτου του έχει προκαλέσει θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και το κοινό.

Ο Μανούσος Μανουσάκης γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα και σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου (London Film School). Με την επιστροφή του στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία στον κινηματογράφο.

Η πρώτη του ταινία, Βαρθολομαίος (1973), τον καθιέρωσε ως έναν τολμηρό δημιουργό. Στην ταινία αυτή, που είχε τριπλό ρόλο ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός, η κριτική αναγνώριση δεν άργησε να έρθει. Απέσπασε ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Ρέμο το 1973, ενώ στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τη χούντα.

Ακολούθησαν ταινίες όπως Άρχοντες (1978) και Η σκιάχτρα (1985), ενώ συμμετείχε ως ηθοποιός σε ταινίες όπως Σουβλίστε τους! Παρότι το όνομά του συνδέθηκε κυρίως με την τηλεόραση, ο Μανουσάκης διατήρησε δυναμική παρουσία στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας και παραγωγές όπως το Παραλάβατε διορισμόν (1996), τον Κόκκινο δράκο (1998) και το ιστορικό δράμα Ουζερί Τσιτσάνης (2015).

Η επανάσταση στην ελληνική τηλεόραση

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Μανούσος Μανουσάκης ξεκίνησε τη δραστηριότητά του στην τηλεόραση. Οι πρώτες του σκηνοθετικές προσπάθειες περιλαμβάνουν τις σειρές Καλλικαντζαροδουλειές (1985-1986), Μικρογραφίες (1986-1987) και Τα καλύτερά τους χρόνια (1989). Ωστόσο, η μεγάλη αναγνώριση ήρθε από τη δεκαετία του 1990 και έπειτα, όταν ανέλαβε τη σκηνοθεσία και την παραγωγή δραματικών σειρών για την ιδιωτική τηλεόραση.

Οι σειρές που σκηνοθέτησε, όπως οι Ψίθυροι καρδιάς, Άγγιγμα ψυχής, Μη μου λες αντίο και Η αγάπη ήρθε από μακριά, θεωρούνται από τις κορυφαίες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.

Σινεμά: Το Διπλανό Δωμάτιο - The Room Next Door του Pedro Almodóvar

 


 

Διάρκεια: 107',   Ετος Παραγωγής: 2024,   Χώρα παραγωγής: Ισπανία, Η.Π.Α

Σκηνοθεσία: Pedro Almodóvar
Σενάριο: Pedro Almodóvar, Sigrid Nunez
Πρωταγωνιστούν: Julianne Moore, Tilda Swinton, John Turturro

Η Ίνγκριντ (Τζούλιαν Μουρ) και η Μάρθα (Τίλντα Σουίντον) ήταν στενές φίλες στα νιάτα τους, όταν δούλευαν μαζί στο ίδιο περιοδικό. Η Ίνγκριντ έγινε συγγραφέας, ενώ η Μάρθα πολεμική ανταποκρίτρια, και οι δύο απομακρύνθηκαν λόγω των συνθηκών της ζωής. Μετά από χρόνια χωρίς επαφή, συναντιούνται ξανά σε μια ακραία αλλά παράξενα γλυκιά κατάσταση.

Επίκαιρη σήμερα και αιωνίως η ιστορία του Θανάση Βέγγου που έσωζε φοιτητές τη βραδιά των γεγονότων του Πολυτεχνείου

“Έφυγε” από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς

 


 “Έφυγε” από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς, μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αγαπητές φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του τόσο με τα ποιήματα όσο και με τους στίχους του, που μελοποιήθηκαν από κορυφαίους Έλληνες συνθέτες.

Η δύναμή μου είναι ότι με καταλαβαίνουν” είχε πει σε συνέντευξή του, ο Μιχάλης Γκανάς που θεωρούσε ότι η ποίηση είναι βγαλμένη από την καθημερινότητα και έγραφε όπως ανάσαινε, όπως ζούσε!

Ποιος είναι ο Μιχάλης Γκανάς

Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944. Από το 1962 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

 

Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία, συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 έως το 2005 εργάστηκε ως κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρία.

Έργα του, όπως το “Γυάλινα Γιάννενα” και το “Ο ύπνος του καπνιστή“, καθιέρωσαν τον Μιχάλη Γκανά ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές της Ελλάδας. Η γραφή του διακρινόταν για τη βαθιά ανθρωπιά, τη νοσταλγία και τη δύναμη των εικόνων του, που κατάφεραν να μιλήσουν απευθείας στην ψυχή των αναγνωστών.

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μίλησε για τη μάχη που έδωσε με τα κιλά της και νίκησε



Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μίλησε για τη μάχη που έδωσε με τα κιλά της, ενώ αναφέρθηκε και στην προσωπική της ζωή.

Στη συνέντευξη που έδωσε στη διαδικτυακή εκπομπή των Rainbow Mermaids η γνωστή τραγουδίστρια αποκάλυψε πως τα κιλά που είχε στο παρελθόν την έκαναν να χάσει την αυτοπεποίθησή της και γι' αυτό τον λόγο μπήκε στη διαδικασία να τα χάσει. Επιπλέον, τόνισε πως για εκείνη αυτό ήταν μία μεγάλη νίκη.
Πιο αναλυτικά, είπε: «Εγώ έχω χάσει τα πολλά μου κιλά, 60! Στα 18 με 20 έχασα τα περισσότερα. Εγώ δεν ήμουν καλά με τα κιλά μου, υπάρχουν άνθρωποι που είναι μια χαρά, εγώ όχι. Με καταπίεζε πολύ αυτό το πράγμα, ένιωθα ότι είχα χάσει την αυτοπεποίθησή μου, την κίνηση που ήθελα να έχω, κάπως ένιωθα να με περιορίζει. Κι έτσι μπήκα στη διαδικασία να το κάνω αυτό το πράγμα και θεωρώ ότι είναι μια πολύ μεγάλη νίκη για μένα».

Στη συνέχεια, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη πρόσθεσε: «Μου αρέσει να έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο που να περνάω καλά. Δεν μου αρέσει να έχω έναν άνθρωπο που δεν περνάω καθόλου καλά. Μου αρέσει να γυρίζω στο σπίτι και να υπάρχει μια ομορφιά. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ομορφιά στο σπίτι».

Τομ Χανκς: Τα 35 ήταν πολύ πιο δύσκολη ηλικία για μένα από ότι τα 68 γιατί πλεον τα παιδιά μεγάλωσαν

 


Ο ηθοποιός, γνωστός για τους ρόλους του στο «Toy Story» και το «Forrest Gump» αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στο «Here», υπό σκηνοθεσια του Ρόμπερτ Ζεμέκις («Ο Ναυαγός», «Επιστροφή στο μέλλον»). Πρόκειται για ένα δράμα, που ακολουθεί τη ζωή μίας οικογένειας σε βάθος γενεών, στο οποίο θα συμμετέχει και η Ρόμπιν Ράιτ, η συμπρωταγωνίστρια του Χανκς στο «Forrest Gump».

Μάλιστα, θα γίνει χρήση ψηφιακής τεχνολογίας από-γήρανσης, για να απεικονίσει τους δύο ηθοποιούς σε διαφορετικές ηλικίες, όπως είχε γίνει και με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Αλ Πατσίνο στο «Ιρλανδό» του Μάρτιν Σκορσέζε.

 

Μιλώντας στο Entertainment Tonight, ο Χανκς δήλωσε ότι τα 35 ήταν για εκείνον πολύ πιο δύσκολη ηλικία από ότι τα 68.

«Τα 35 είναι η πιο δύσκολη περίοδος. Είναι εκείνη η εποχή που σταματά ο μεταβολισμός σου, η βαρύτητα αρχίζει να σε τραβάει, τα οστά σου αρχίζουν να φθείρονται. Στέκεσαι διαφορετικά», εξήγησε ο πολυβραβευμένος αστέρας του Hollywood.

Όπως λέει, επί του παρόντος μπορεί να αφιερώνει πολύ χρόνο στη φροντίδα του σώματος του, κάτι που του ήταν αδύνατο προηγουμένως.

«Νομίζω ότι είμαι σε καλύτερη κατάσταση τώρα. Ξέρετε γιατί; Επειδή τα παιδιά μου μεγάλωσαν, γυμνάζομαι αξιοπρεπώς και μπορώ να τρώω σωστά. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό όταν είσαι 35 χρονών. Η ζωή είναι ένα τεράστιο βάρος!»

Ο Χανκς ήταν 35 ετών το 1991 και είχε ήδη τρία παιδιά, δύο από τον πρώτο του γάμο και ένα ακόμη από τον δεύτερο. Όπως είχε αποκαλύψει το 2016 στους Radio Times, η ανθυγιεινή διατροφή του στις ηλικίες ανάμεσα στα 30 και τα 40 τον έκανε να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2.

Τότε είχε πει χαρακτηριστικά: «Είμαι μέρος της τεμπέλικης αμερικανικής γενιάς που συνέχισε να «παρτάρει» τυφλά και τώρα πάσχει από με μια ασθένεια. Ήμουν βαρύς. Με έχετε δει σε ταινίες, ξέρετε πώς έμοιαζα. Ήμουν εντελώς ηλίθιος», προτού συμπληρώσει.

«Νόμιζα ότι μπορούσα να το αποφύγω αφαιρώντας τα ψωμάκια από τα burger μου. Λοιπόν, χρειάζεται κάτι περισσότερο από αυτό. Αλλά ο γιατρός μου λέει ότι αν μπορέσω να πετύχω να φτάσω ένα συγκεκριμένο βάρος, δε θα έχω πια διαβήτη τύπου 2».

Με πληροφορίες από Business Insider

Ο Ρέιφ Φάινς και η Ζιλιέτ Μπινός σε παραλιακή ταβέρνα της Θεσσαλονίκης

 Σε μια έντονη ατμόσφαιρα, με δάκρυα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης δόθηκε σήμερα (1/11) ο τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στη Ζιλιέτ Μπινός και τον Ρέιφ Φάινς για την προσφορά τους στο σινεμά ενώ ακολούθησε η προβολή της ταινίας που τους έκανε ευρέως γνωστούς, «Ο Άγγλος Ασθενής« του Άντονι Μιγκέλα.

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός και πρόεδρος της Ευρωπαικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και ο υποψήφιος για δυο Όσκαρ και με καριέρα στο θέατρο βρέθηκαν στη σκηνή του κατάμεστου και πρόσφατα πλήρως ανακαινισμένου Ολύμπιον, κερδίζοντας ένα παρατεταμένο χειροκρότημα από τους θεατές που στέκονταν όρθιοι για ώρα.

 

 

Ζιλιέτ Μπινός: «Ο ουρανός, η θάλασσά σας είναι έμπνευση για μένα»

«Επισκέφτηκα τα μοναστήρια σας, περπάτησα στους δρόμους σας, ένιωσα τις πέτρες και τη σκιά των δέντρων σας, γεύτηκα τα ψωμί, το ψάρι και τα λαχανικά σας, θαύμασα τους βυζαντινούς θησαυρούς σας! Τι όμορφη μέρα ήταν αυτή!», είπε χαρακτηριστικά η Γαλλίδα ηθοποιός στην ομιλία της.

«Ο ουρανός, η θάλασσά σας είναι έμπνευση για μένα», πρόσθεσε κάνοντας αναφορά στο Σοφοκλή και τον Όμηρο, τους σπουδαίους Έλληνες φιλοσόφους και Αγίους και ειδικά τον 'Αγιο Παΐσιο. «Μου δείχνουν το δρόμο και με γεμίζουν με αίσθημα ανύψωσης», τόνισε η Ζιλιέτ Μπινός.

 

Νωρίτερα, ο Ρέιφ Φάινς, αφού χαιρέτησε το κοινό στα ελληνικά, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη που νιώθει, τόσο για την τιμή που του κάνει το Φεστιβάλ, όσο και για το γεγονός ότι βρίσκεται εδώ «μ' αυτήν τη σπουδαία γυναίκα». «Δουλεύοντας μαζί της είναι κάτι σαν όνειρο. Είναι εξαιρετική καλλιτέχνιδα, μοναδική, ασυνήθιστη στην ενέργειά της, σου δίνει έμπνευση για να δουλέψεις, δεν το έχω βιώσει με κανέναν άλλο συμπρωταγωνιστή», είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πόσο πολύ την αγαπά, ενώ δεν κατάφερε να κρύψει τη συγκίνησή του.

Τα καλά λόγια του συμπρωταγωνιστή της ανταπέδωσε η Μπινός, εκφράζοντας τη χαρά της που μοιράζεται τη βράβευση μαζί του. «Ζούμε σε έναν κοινό πλανήτη, στον πλανήτη των ηθοποιών», σημείωσε και είπε ότι από τη μία αισθάνεται πως τον γνωρίζει τόσο καλά, παράλληλα θέλει να τον γνωρίσει καλύτερα και τελικά νιώθει ότι δεν τον ξέρει! «Όταν παίζουμε ένα ρόλο δεν μπορούμε να κρυφτούμε. Το να εκτεθούμε είναι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε», κατέληξε.

Τους δύο μύθους του παγκόσμιου σινεμά υποδέχτηκαν στη σκηνή του Ολύμπιον ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης και η διευθύντρια Ελίζ Ζαλαντό. Οι δυο τους δήλωσαν πως οι τιμώμενοι «δεν είναι απλώς δύο σπουδαίοι ηθοποιοί, είναι θαρραλέοι εξερευνητές ανθρωπίνων αισθημάτων, πρωτοπόροι της τέχνης τους, αληθινοί αφηγητές μοναδικών ιστοριών».

Στη συνέχεια αναφέρθηκαν στην πορεία τους, στις διακρίσεις τους και στις τρεις κοινές τους συνεργασίες, στα «Ανεμοδαρμένα ύψη», τον «'Αγγλο ασθενή», ταινία που ακολούθησε της βράβευσης και πρόσφατα στην «Επιστροφή», ταινία που ήρθαν να παρουσιάσουν στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Γιάννης Κότσιρας για 2η χρονιά μαζί στη σκηνή του VOX

 


Ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Γιάννης Κότσιρας μετά από τις καλοκαιρινές τους συναυλίες επιστρέφουν για 2η χρονιά στη σκηνή του VOX από το Σάββατο 02 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο & Κυριακή για λίγες παραστάσεις.


Μίλτος Πασχαλίδης και Γιάννης Κότσιρας ενώνουν ξανά τις φωνές και τις μουσικές τους σε ένα πρόγραμμα γεμάτο δημιουργικές διασκευές, με φαντασία και πάθος, καινούργια και παλιά τους τραγούδια σε κοινές ερμηνείες.

Συντελεστές:
Πνευστά/ Ενορχηστρώσεις : Θύμιος Παπαδόπουλος
Πλήκτρα/ Ενορχηστρώσεις: Άκης Κατσουπάκης
Μπουζούκι: Βαγγέλης Μαχαίρας
Κιθάρες: Κώστας Μιχαλός
Τύμπανα: Hρακλής Παχίδης
Λύρα, Μαντολίνο: Πάρις Περυσινάκης
Μπάσο: Γιάννης Πλαγιανάκος
Επιμέλεια ήχου: Λάμπρος Μπούνας και Πασχάλης Κολέντσης
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Φωτογραφίες: Γιώργος Σπανός (George Spanos Photography) 

Nίκος Ξυδάκης στον Σταυρό του Νότου με Φωτεινή Βελεσιώτου, Βιολέτα Ίκαρη, Κώστα Τριανταφυλλίδη και Ελένη Βιτάλη

 



Μια βραδιά αφιερωμένη στο σπουδαίο συνθέτη Νίκο Ξυδάκη.
Η συναυλία θα ηχογραφηθεί και θα κινηματογραφηθεί παρουσία του συνθέτη.
Είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ένα μέρος του κλασικού πλέον ρεπερτορίου τον Νίκου Ξυδάκη ξανά ηχογραφείται.

Η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Βιολέτα Ίκαρη και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης θα ερμηνεύσουν τα μεγάλα τραγούδια του συνθέτη και των μοναδικών ποιητών και στιχουργών που έχει μελοποιήσει δίνοντας τους νέα πνοή και διάσταση.

Τις νέες ενορχηστρώσεις επιμελείται ο ίδιος ο Νίκος Ξυδάκης μαζί με τον Άρη Κονιδάρης και την συνδρομή σημαντικών μουσικών της νέας γενιάς.

Συμμετέχουν σε ρόλους έκπληξη η Ελένη Βιτάλη, ο Αντώνης Απέργης και ο Νίκος Ξύδης.

Ηχοληψία : Κώστας Κυριακίδης
Διεύθυνση παραγωγής : Ogdoo Music Group
Συντονισμός-οργάνωση παραγωγής : Δημήτρης Καρράς.

Η συναυλία θα ηχογραφηθεί.

Ερμηνεύουν τραγούδια του οι:
Φωτεινή Βελεσιώτου, Βιολέτα Ίκαρη, Κώστας Τριανταφυλλίδης
GUEST: Ελένη Βιτάλη και ο Αντώνης Απέργης

Παίζουν:
Άρης Κονιδάρης: Ενορχήστρωση, πιάνο, κλ. κιθάρα
Νίκος Γύρας: Μπουζούκι, ούτι, τραγούδι
Μιχάλης Ατσάλης: Ακ. κιθάρα, τραγούδι
Ορφέας Σιέρρας: Κρουστά

Η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί έργα ζωγραφικής, εικόνων, γλυπτών και μερικά να πωλούνται ακριβά - Τέλος ο άνθρωπος από την Τέχνη;

 


 Καθώς η τεχνητή νοημοσύνη ξεφεύγει σε όλο και περισσότερους δημιουργικούς τομείς, εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς πρέπει να ορίσουμε την τέχνη


Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται για τη δημιουργία έργων ζωγραφικής, εικόνων, ακόμη και γλυπτών, με μερικά να πωλούνται για χιλιάδες δολάρια. Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τον ορισμό της τέχνης;

Στο σαλόνι ενός επιβλητικού σπιτιού στο αγροτικό Oxfordshire, παρακολουθώ έναν καλλιτέχνη ντυμένο με μπουντρούμια αργά και επίτηδες να βάζει στυλό στο χαρτί. Το χέρι της κινείται στον καμβά, τα σημάδια σταδιακά συνενώνονται σε ένα αφηρημένο πορτρέτο του εαυτού της.

Φαίνεται σαν μια στιγμή δημιουργικής έκφρασης. Αλλά αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη καλλιτέχνις – είναι η πρώτη ανθρωποειδής καλλιτέχνιδα ρομπότ στον κόσμο, η Ai-Da. Σχεδιαστικά, η ίδια η ύπαρξή της θέτει υπό αμφισβήτηση πώς ορίζουμε την τέχνη και ποιος, ή σε αυτήν την περίπτωση, τι μπορεί να τη δημιουργήσει.

Οι αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης και τα ρομπότ όπως ο Ai-Da θα σημαδέψουν το τέλος της ανθρώπινης δημιουργικότητας και τέχνης ή μπορούν να αξιοποιηθούν για να αυξήσουν τις δικές μας δημιουργικές δυνατότητες; 


 

Όταν ο Marcel Duchamp πρότεινε ένα πορσελάνινο ουρητήριο να θεωρείται τέχνη και το υπέβαλε για έκθεση στις αρχές του 20ου αιώνα στη Νέα Υόρκη, ανέτρεψε τον κόσμο της τέχνης στο κεφάλι του. Υποστήριξε ότι οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέχνη, εάν επιλεγεί από τον καλλιτέχνη και χαρακτηριστεί ως τέτοιο. Ήταν μια βαθιά επαναστατική σκέψη που αμφισβήτησε τις προηγούμενες αντιλήψεις για την τέχνη ως όμορφη, τεχνικά επιδέξια και συγκινητική.

AI v the Mind

Αυτό το άρθρο είναι μέρος του AI v the Mind , μια σειρά που στοχεύει να εξερευνήσει τα όρια της τεχνητής νοημοσύνης αιχμής και να μάθει λίγα πράγματα για το πώς λειτουργεί ο δικός μας εγκέφαλος στην πορεία. Κάθε άρθρο θα φέρει έναν ανθρώπινο ειδικό απέναντι σε ένα εργαλείο AI για να διερευνήσει μια διαφορετική πτυχή της γνωστικής ικανότητας. Μπορεί μια μηχανή να γράψει καλύτερο αστείο από έναν επαγγελματία κωμικό ή να ξεδιαλύνει ένα ηθικό αίνιγμα πιο κομψά από έναν φιλόσοφο; Ελπίζουμε να μάθουμε.]


 

Με τον ίδιο περίπου τρόπο, τα έργα τέχνης που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη διαταράσσουν τους αποδεκτούς κανόνες του κόσμου της τέχνης. Όπως υποστηρίζει η φιλόσοφος Alice Helliwell από το Northeastern University του Λονδίνου, εάν μπορούμε να θεωρήσουμε ριζοσπαστικά και αποκλίνοντα κομμάτια όπως το ουρητήριο του Duchamp και το κρεβάτι της Tracey Emin ως τέχνη, πώς μπορεί κάτι που δημιουργείται από έναν παραγωγικό αλγόριθμο να απορριφθεί; Άλλωστε, και τα δύο ήταν αμφιλεγόμενα εκείνη την εποχή και περιέχουν αντικείμενα που δεν έχουν δημιουργηθεί τεχνικά από το χέρι ενός «καλλιτέχνη».

«Ιστορικά, ο τρόπος με τον οποίο κατανοούμε τον ορισμό της τέχνης έχει αλλάξει», λέει ο Heliwell. «Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ένα ουρητήριο μπορεί να είναι τέχνη, αλλά η τέχνη που φτιάχνεται από έναν παραγωγικό αλγόριθμο δεν θα μπορούσε να είναι».

Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, κάθε ριζοσπαστικό καλλιτεχνικό κίνημα έχει συνδεθεί στενά με το πολιτιστικό κέφι της εποχής, μια αντανάκλαση των ανησυχιών και των ανησυχιών της κοινωνίας, όπως ο Turner και τα βιομηχανικά τοπία του και η εμμονή του Da Vinci με τις επιστήμες και τα μαθηματικά. Το AI δεν διαφέρει. Οι δημιουργοί του Ai-Da, ο γκαλερίστας Aidan Meller και η ερευνήτρια Lucy Seal αναφέρουν αυτό ως βασικό λόγο για την ύπαρξη ενός ανθρωποειδούς καλλιτέχνη όπως ο Ai-Da. Είναι η προσωποποίηση ενός από τους τρέχοντες φόβους της σύγχρονης κοινωνίας, της άνοδος των αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης που αρπάζουν δουλειά και της πιθανής κυριαρχίας των ρομπότ. 

 

 

Αλλά οι τεχνολογικές επαναστάσεις όπως η τεχνητή νοημοσύνη δεν χρειάζεται να σημαίνουν το «τέλος της τέχνης», όπως πολλοί φοβούνται. Αντίθετα, μπορούν να βοηθήσουν στην έναρξη μιας καλλιτεχνικής μεταμόρφωσης και να μας οδηγήσουν προς εντελώς διαφορετικούς τρόπους θέασης και δημιουργίας, κάτι που ο Marcus du Sautoy, μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας του The Creativity Code: Art and Innovation in the Age of AI , θα υποστήριζε.

Οι άνθρωποι είναι εξίσου επιρρεπείς στο να συμπεριφέρονται σαν μηχανές, να επαναλαμβάνουν παλιές συμπεριφορές και να κολλάνε σε κανόνες, όπως ένας ζωγράφος ή ένας μουσικός κλειδωμένος σε ένα συγκεκριμένο στυλ. «Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να μας βοηθήσει να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν μηχανές…και να μας κάνει να γίνουμε ξανά δημιουργικοί ως άνθρωποι», λέει ο du Sautoy. Το βλέπει ως έναν ισχυρό συνεργάτη στην επιδίωξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας. 

 

 

Υπάρχει ιστορικό προβάδισμα για τη νέα τεχνολογία που μας απελευθερώνει από τα δημιουργικά μας δεσμά. Πάρτε για παράδειγμα την εφεύρεση της φωτογραφίας το 1800. Μερικοί καλλιτέχνες έβλεπαν την κάμερα ως το αντίθετο ενός καλλιτέχνη και τις φωτογραφίες ως τον θανάσιμο εχθρό του καλλιτεχνικού κατεστημένου.

Αλλά αντί να αντικαταστήσει τη ζωγραφική, η φωτογραφία έγινε καταλύτης στην ανάπτυξη του πειραματικού κινήματος μοντέρνας τέχνης του 20ου αιώνα, καθώς οι καλλιτέχνες απομακρύνθηκαν από τον ρεαλισμό προς την αφαίρεση, μια στροφή που άνοιξε το δρόμο για τη σύγχρονη τέχνη του σήμερα.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών ο βραβευμένος συγγραφέας Θανάσης Βαλτινός



Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη σε ηλικία 92 ετών ο βραβευμένος συγγραφέας, σεναριογράφος και μεταφραστής Θανάσης Βαλτινός. Ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 2016 είχε εκλεγεί πρόεδρός της.
Εμφανίστηκε στα γράμματα τη δεκαετία του ‘50 και καθιερώθηκε τα επόμενα χρόνια με σπουδαία βιβλία που συζητήθηκαν, όπως η «Ορθοκωστά», το «Συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη» και το «Μπλε βαθύ, σχεδόν μαύρο».


Είχε γεννηθεί στο Καστρί Κυνουρίας το 1932.

Στην κατοχή και τον εμφύλιο η οικογένειά του μετακινήθηκε σε διάφορες πόλεις. Από το 1950 ζούσε στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου και σε σχολή κινηματογράφου.


Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1958 με το διήγημα «Κατακαλόκαιρο» σε διαγωνισμό του περιοδικού Ταχυδρόμος.

Το 1963 δημοσίευσε το αφήγημα «Η κάθοδος των εννιά», που αναφερόταν στον εμφύλιο πόλεμο.


Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή έκδοση «18 Κείμενα».

Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και ΗΠΑ, καλεσμένος από πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα.

Το 1990 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο «Στοιχεία για την Δεκαετία του '60».

Το 1994 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ορθοκωστά», με θέμα τον εμφύλιο πόλεμο, το οποίο προκάλεσε έντονες συζητήσεις.

© all rights reserved
made with by templateszoo