Ενόψει του χειμώνα οι λοιμώξεις του αναπνευστικού θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από όλους μας και κυρίως από τις ευπαθείς ομάδες, προειδοποιούν οι επιστήμονες.
Όπως εξηγεί ο καθηγητής και πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας Στυλιανός Λουκίδης, στην Ελλάδα υπάρχει μια περίοδος η οποία ξεκινάει στις 15 Δεκεμβρίου -λίγο πριν τις γιορτές -και τελειώνει στις αρχές του Μαρτίου όπου φαίνεται ότι ενδημικά υπάρχει έξαρση των ιογενών λοιμώξεων από το κοινό κρυολόγημα μέχρι την πνευμονία.
«Οι πιο γνωστές και δυνητικά επικίνδυνες λοιμώξεις του αναπνευστικού αφορούν τη γρίπη, τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό (RSV), την Covid-19, καθώς και άλλους ιούς που σίγουρα υπάρχουν σήμερα και κυκλοφορούν κατά τη διάρκεια των επιδημικών εξάρσεων. Οι άνθρωποι οι οποίοι είναι πιο επιρρεπείς όχι μόνο για τις προσβολή από τις λοιμώξεις αλλά και για την πιθανή εξέλιξη σε σοβαρή νόσο είναι οι άνθρωποι με χαμηλή άμυνα του οργανισμού, οι λεγόμενοι ανοσοκατασταλμένοι, οι άνθρωποι που είναι πάνω από 65 ετών, αυτοί που έχουν σημαντικές συν-νοσηρότητες, όπως καρδιαγγειακά νοσήματα, χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, σακχαρώδης διαβήτης» επισημαίνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Αύξηση κρουσμάτων Covid-19
Πόσο πρέπει να ανησυχούμε για τυχόν νέα έξαρση των κρουσμάτων κορονοϊού τους χειμερινούς μήνες; Ο γιατρός κ. Λουκίδης δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού.
«Είναι σίγουρο ότι μετά τις 15-20 Δεκεμβρίου θα έχουμε πάλι μια αύξηση των περιπτώσεων η οποία σίγουρα θα έχει επίπτωση στις νοσηλείες και στην χρήση των δομών υγείας. Πρέπει επίσης να παραδεχτούμε ότι σε αυτή τη φάση έχουμε μια πάρα πολύ μικρή εμβολιαστική κάλυψη. Η καλή υγιεινή, η έγκαιρη αναγνώριση της λοίμωξης, η έγκαιρη χορήγηση αντιιικών φαρμάκων στις ομάδες εκείνες που κινδυνεύουν για σοβαρή νόσο, καθώς και ο εμβολιασμούς των ανθρώπων εκείνων που έχουν οριστεί διεθνώς ότι είναι πιο ευάλωτοι στην εξέλιξη της νόσου σε σοβαρή μορφή, είναι τα μέτρα εκείνα που θα μειώσουν και την πίεση στο σύστημα υγείας αλλά και τη νοσηρότητα και θνητότητα από τη νόσο», τονίζει.
Ανάγκη πρόληψης
Μπροστά στην πρόκληση των αναπνευστικών λοιμώξεων, η ανάγκη πρόληψης καθίσταται επιτακτική επισημαίνουν οι ειδικοί, καθώς πέρα από την τήρηση των κανόνων υγιεινής, είναι σημαντικό και όλοι οι ενήλικες με παράγοντες κινδύνου να είναι επαρκώς εμβολιασμένοι με τα εμβόλια που συστήνονται από το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών (ΕΠΕ) Ενηλίκων.
Όπως εξηγεί ο κ. Λουκίδης «οι άνθρωποι οι οποίοι εμβολιάζονται και τηρούν τους κανόνες υγιεινής στην περίοδο των ενδημικών εξάρσεων και όχι μόνο, είναι σίγουρα η μειονότητα όσων εξελίσσουν μια ιογενή λοίμωξη ή μια μικροβιακή λοίμωξη σε αυτό που λέμε σοβαρή νόσο, όταν μιλάμε για πνευμονιόκοκκο».
Γιατί κλονίστηκε η εμπιστοσύνη αρκετών ανθρώπων στον εμβολιασμό
Την ίδια ώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να βλέπουν με επιφύλαξη κάποια εμβόλια. Γιατί έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του κόσμου και τι έφταιξε;
«Εδώ πρέπει να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας η οποία έχει σχέση και με την επικοινωνιακή πολιτική που φτιάξαμε για τα εμβόλια ανεξάρτητα από την περίοδο της Covid-19», απαντάει ο πρόεδρος της ΕΠΕ. «Η εμπιστοσύνη του κόσμου, αν εξαιρέσουμε κάποιες μικρές μειονοτικές τάσεις που σίγουρα βλέπουν παντού θεωρίες συνωμοσίας, έχει άμεση σχέση με την προσέγγιση του γιατρού και με την εκλαϊκευμένη τεκμηρίωση της παρέμβασης του εμβολιασμού ως μέσου πρόληψης.
Παίρνοντας αρκετά παραδείγματα από την περίοδο της πανδημικής έξαρσης της Covid-19, πρέπει να θυμηθούμε πώς ήμασταν στις αρχές του 2021 και πως το σύστημα υγείας ανταπεξήλθε σε όλες τις δυσκολίες δύο σκληρών μεταλλάξεων, της βρετανικής και της δέλτα, όταν εισήχθη ο εμβολιασμός. Την ίδια περίοδο, όμως, νομίζω ότι όλοι μας προσπαθήσαμε να υπερασπίσουμε τις επιστημονικές μας απόψεις διαφορετικά ο ένας από τον άλλον, πράγμα που για τον κόσμο ήταν μάλλον ένα αρνητικό πρόσημο ώστε να εμπιστευτεί την επιστήμη».
Χαμηλή η εμβολιαστική κάλυψη
Όσον αφορά το ζήτημα της εμβολιαστικής κάλυψης ο καθηγητής πνευμονολογίας εξηγεί πως η χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη έχει πολλές συνιστώσες και οφείλεται «σε πολλαπλές σε διαφορετικές γνώμες που ακούγονται κατά καιρούς από επιστημονικές πηγές, στην μη επιστημονικά τεκμηριωμένη πληροφορία στο διαδίκτυο και ίσως στην έλλειψη επικοινωνιακής τακτικής μεταξύ ιατρού και ασθενούς που άπτεται της σωστής πληροφόρησης της τεκμηριωμένης επιστημονικής άποψης και της εκλαϊκευμένης προσέγγισης».
»Είναι λογικό ότι όταν εμβολιάζεις εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να έχεις και κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες, αυτό συμβαίνει με όλα τα φάρμακα. Πρέπει όμως να βάζεις σε μια ζυγαριά όλα τα θετικά στοιχεία του εμβολιασμού, όλες τις θετικές επιδράσεις του εμβολιασμού στη δημόσια υγεία και από την άλλη πλευρά τις λίγες -ακόμα και αν είναι σημαντικές- ανεπιθύμητες ενέργειες», καταλήγει και προσθέτει πως θα πρέπει να αναλογιστούμε τη μείωση της πνευμονικής θνησιμότητας μέσω των εμβολίων και να σκεφτούμε την εξάλειψη πολλών ασθενειών οι οποίες επανακάμπτουν λόγω της χαμηλής εμβολιαστικής κάλυψης, όπως η ιλαρά.
