Σήμερα, 3 Δεκεμβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία: "Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι"

Η Ημέρα αυτή δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.

Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής συνδέεται με την υιοθέτηση από το διεθνή οργανισμό στις 3 Δεκεμβρίου 1982 του προγράμματος δράσης για τα ΑΜΕΑ, το οποίο οδήγησε στην υπογραφή της διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στις 30 Μαρτίου 2007 (Η Κύπρος την κύρωσε το 2011 και η Ελλάδα το 2012).

Σύμφωνα με στοιχεία τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), περί το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού (περί το 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι) πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία. Πρόκειται για την μεγαλύτερη μειονότητα, σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Πάγια αιτήματα του αναπηρικού κινήματος, ισότητα ευκαιριών, προσβασιμότητα, σεβασμός της έμφυτης αξιοπρέπειας, απαγόρευση των διακρίσεων.

Μητέρα κοριτσιού ΑμεΑ κατήγγειλε ότι η κόρη της κακοποιήθηκε σε κατασκήνωση στον Μαραθώνα

 

Νέα υπόθεση κακοποίησης παιδιών με αναπηρία, έρχεται στο φως της δημοσιότητας. Συγκεκριμένα οι γονείς των παιδιών ΑμεΑ καταγγέλλουν την κακοποίηση των παιδιών τους, όταν αυτά φιλοξενήθηκαν σε συγκεκριμένη κατασκήνωση υποτιθέμενου θεραπευτικού κέντρου για παιδιά που χρήζουν ανάγκης ειδικών θεραπειών και προγραμμάτων.

Η Ρουμπίνη Βρυώνη, μητέρα ενός κοριτσιού που έχει διαγνωσθεί με δυσπραξία (δυσκολία στην οργάνωση λεπτών κινήσεων και την αυτοεξυπηρέτηση, έλλειψη λόγου, μαθησιακές δυσκολίες) καταγγέλλει την εν λόγω κατασκήνωση για:

– άθλιες συνθήκες διαβίωσης στο ιδιωτικό κατασκηνωτικό πρόγραμμα στο Δήμο Μαραθώνα,
– έκθεση ανήλικων ευάλωτων παιδιών σε κίνδυνο,
– βιαιότητα σε βάρος ανήλικων ευάλωτων παιδιών,
– παραβίαση θεραπευτικού καθήκοντος,
– παραπλανητική προώθηση θεραπευτικών προγραμμάτων,
– παράνομη οικονομική δραστηριότητα,
– συμμετοχή ακατάλληλων προσώπων σε θεραπευτικές δραστηριότητες.

Συγκεκριμένα η κα Βρυώνη, μιλώντας στο ΙΝ, κάνει λόγο για άσχημες συνθήκες κάτω από τις οποίες φιλοξενήθηκε το ΑμεΑ παιδί της, και μάλιστα καταγγέλλει πως η ιδιοκτήτρια της κατασκήνωσης της απέκρυψε σκόπιμα τους χώρους φιλοξενίας του παιδιού της τόσο στην ίδια όσο και στις υπόλοιπες μαμάδες. Ακόμη αναφέρει, πως ενώ της είχαν πει πως με το παιδί της θα ασχολούνταν εξειδικευμένο προσωπικό, τελικά αυτό δεν έγινε ποτέ.

«Η συγκεκριμένη κυρία που είχε το κέντρο ειδικών θεραπειών ερχόταν σπίτι και ως δασκάλα στο παιδί μου. Μετά με παρότρυνε να πάω το παιδί μου στην κατασκήνωση που δεν είχε τελικά άδεια. Όταν παρέλαβα το παιδί μετά τις διακοπές το παιδί ήταν πολύ αδυνατισμένο και ταλαιπωρημένο. Παντού τσιμπημένο από έντομα. Αυτό που με ανησύχησε περισσότερο όμως ήταν ότι ήταν ένα άλλο παιδί! Σαν χαμένο και δυσκολευτήκαμε να την συνεφέρουμε! Όταν τον ρωτούσα κάτι για την κατασκήνωση απέφευγε να μου απαντήσει. Εγώ είχα έντονες και ανησυχητικές υποψίες για τα παιδιά τις οποίες μου τις επιβεβαίωσαν και άλλοι γονείς. Ρωτούσαν όλες τα παιδιά τους και κανένα δεν έλεγε τίποτα για τον εαυτό του. Ρωτούσαμε: “σε βάραγαν;” απαντούσε “για το καλό μου!” ή “δεν χτυπούσαν εμένα αλλά τον Γιώργο”. Και μετά μάθαμε ότι τα έκαναν μπάνιο με το λάστιχο του κήπου με παγωμένο νερό. Και μετά η υπόθεση ενώθηκε και με μία άλλη, που αφορά σωρεία καταγγελιών για το κέντρο της συγκεκριμένης κυρίας».

Μάλιστα η μητέρα αποκαλύπτει στο ΙΝ πως έχει απευθυνθεί και στον συνήγορο του πολίτη -όπου και έχει βρει ανταπόκριση-, ενώ τον χώρο έχει επισκεφθεί και κοινωνική σύμβουλος, η οποία και πρότεινε την άμεση διακοπή λειτουργίας της δομής καθώς διαπίστωσε ότι είναι μη αδειοδοτημένη και το οίκημα δεν πληροί καν τους ελάχιστους όρους υγιεινής και ασφάλειας για την διαβίωση των παιδιών.

Πηγή:in.gr 

Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φτωχών αναπήρων στην ΕΕ - Δείκτης που δείχνει ότι η χώρα έχει μη φιλικές προς τα ΑΜΕΑ πολιτικές

 

 

Λίγο παραπάνω από ένας στους τέσσερις ενήλικες στην ΕΕ έχει κάποια μορφή αναπηρίας. Σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες σε δυσανάλογο βαθμό.

Περίπου το 25,5% των πολιτών της ΕΕ ηλικίας 16 ετών και άνω με αναπηρία θα δυσκολευτεί να τα βγάλει πέρα το 2023. Το ποσοστό αυτό έπεσε στο 16,2% όταν επρόκειτο για άτομα χωρίς αναπηρία.

Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα και η Βουλγαρία ήταν οι δύο χώρες της ΕΕ με το υψηλότερο ποσοστό ατόμων με αναπηρία από νοικοκυριά που ανέφεραν ότι αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες.

Αντίθετα, το Λουξεμβούργο (10,5%), η Φινλανδία (11,2%), οι Κάτω Χώρες (12%) και η Σουηδία (16,5%) είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά.

Υπολογίζεται ότι ένας στους τέσσερις ενήλικες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάποια μορφή αναπηρίας. Κατά μέσο όρο, αυτό ίσχυε για το 29,2% του συνολικού γυναικείου πληθυσμού, σε σύγκριση με το 24,3% του συνολικού ανδρικού πληθυσμού.

 

Οι οικονομικοί αγώνες επεκτείνονται πέρα από τα καθημερινά έξοδα

Οι οικονομικοί αγώνες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις ευκαιρίες για αναψυχή και χαλάρωση.

Περισσότερο από το 40% των ατόμων με αναπηρία στην ΕΕ δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μία εβδομάδα διακοπών ετησίως, σε σύγκριση με το 24,2% των ατόμων χωρίς αναπηρία.

Το ζήτημα αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικότερο μεταξύ των ατόμων με αναπηρία στις χώρες που βρίσκονται στα ανατολικά της ΕΕ, με τη Ρουμανία (73,5%), τη Βουλγαρία (70%) και την Ουγγαρία (64,7%) να καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις.

Το Λουξεμβούργο (16,6%) και η Φινλανδία (18,7%) είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά στο μπλοκ.

Δέσμευση της ΕΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία

Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενίσχυσε τη δέσμευσή της για τη διασφάλιση της διασυνοριακής κινητικότητας για τα άτομα με αναπηρία μέσω της επίσημης έγκρισης της ευρωπαϊκής κάρτας αναπηρίας.

Η κάρτα αυτή θα εξασφαλίζει ισότιμη πρόσβαση σε οφέλη όπως μειωμένα τιμολόγια, εγγυημένη χρήση χώρων στάθμευσης και πρόσβαση κατά προτεραιότητα σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες στην Ευρώπη.

Αν και θεωρείται θετικό βήμα, το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής της κάρτας αναπηρίας της ΕΕ έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις. Τα κράτη μέλη θα έχουν στη διάθεσή τους 30 μήνες για να προσαρμοστούν και 12 επιπλέον μήνες για να εφαρμόσουν τους νέους κανόνες, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστούν σχεδόν τριάμισι χρόνια για να τεθεί πλήρως σε ισχύ η πολιτική.