Με ένα γεμάτο ρόστερ και να βλέπεις βετεράνους παίκτες να ξεκινούν την 11αδα δεν είναι και ότι καλύτερο για την ΑΕΚ που δεν έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και μπορεί να είναι ξεκούραστα προσηλωμένη στο στόχο του πρωταθλήματος.
Δίχως τον Γκαρσία, τον Άμραμπατ, τον Λιούμπιτσιτς, τον Ρότα, τον Γκατσίνοβιτς, τον Λαμέλα και τον Οντουμπάτζο, το ζήτημα δεν ήταν μόνο ποιοτικό ή και ποσοτικό, αλλά περισσότερο περίπλοκο καθώς αφενός θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν ποδοσφαιριστές που κατά περιπτώσεις δεν υπολογίζονται ούτε ως αλλαγή και αφετέρου θα έπρεπε να γίνουν αλχημείες.
Σε μία ομάδα με τόσο μεγάλο ρόστερ, με τόσες επιλογές σε κάθε θέση είναι τουλάχιστον παράδοξο να οδηγείται σε τέτοιο σημείο, δηλαδή της αναζήτησης λύσεων ανακατεύοντας πράγματα.
Η ΑΕΚ πήρε τον Λαμέλα για να της καθαρίζει παιχνίδια όπως αυτό. Κράτησε τον Γκαρσία αρνούμενη τεράστιες οικονομικά προτάσεις όπως η ίδια επικαλείται, για να είναι ο βασικός επιθετικός και όχι για να μπαινοβγαίνει ασταμάτητα σε αίθουσες θεραπειών.
Απέκτησε δεύτερο δεξί μπακ για να μη χρειάζεται να παίζει ο Πινέδα εκεί, τώρα έφερε τον Μαρσιάλ για να αποκτήσει προβάδισμα έναντι των αντιπάλων της και όχι για να βουτήξει ο Γάλλος μέσα σε αυτή την ακατανόητη δίνη των μυϊκών τραυματισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου